dinsdag 11 oktober 2011

Doel

Lange tijd heb ik met deze vraag geworsteld: wie BEN ik?
Natuurlijk weet je dingen als je naam en hoe je eruit ziet, maar BEN jij dat? Wat is het dat maakt dat jij JIJ bent?
Na veel zelf- en ander onderzoek ben ik tot de volgende conclusie gekomen: je bent waar je voor staat, dat wat er IN je leeft, wat je belangrijk vindt. Je geheel van overtuigingen, je geheel van daden. Dat is tevens hetgeen dat je uniek maakt: er is er maar één die deze overtuigingen heeft en deze daden verricht. JIJ dus.

Toen ik daar eenmaal uit was, kwam uiteraard het volgende vraagstuk op de proppen: Waarom ben ik HIER? En waarom ben ik hier NU? Is er iets dat ik hier, nu, moet DOEN? En zo ja, WAT is dat dan?

Langzaam maar zeker is me duidelijk geworden waarom ik hier ben. Jaren geleden ben ik bezig geweest om te emigreren naar de VS, maar telkens was er iets dat me tegenhield. Het leek wel alsof het gewoonweg niet mócht. Nu ben ik er dankbaar voor, dat ik nog steeds hier in Nederland ben. Niet dat alles hier nou zo paradijselijk is, maar vergeleken met een doorsnee Amerikaans gezin hebben wij het hier toch maar goed voorelkaar.
Het 'waarom nu' begint zich ook af te tekenen. We leven in een tijdperk van verandering, en er zijn er velen die zich afvragen, waar we met ons allen naartoe op weg zijn, zowel fysiek als mentaal. Ik moet ook meegaan met die veranderingen, en mijn oude overtuigingen loslaten.

Dat ik hier en nu iets moet doen, is me onderhand ook duidelijk, evenals het wat.
Ik heb een bepaalde drang tot het schrijven en zeggen van dingen die mensen aan het denken zetten.Ik heb gemerkt dat ik blijkbaar net datgene weet te uiten waar men op dat moment behoefte aan heeft om een stukje duidelijkheid voor zichzelf te krijgen.
Dit is dus momenteel mijn doel, al is 'missie' misschien een betere uitdrukking - ik kan er nogal warm voor lopen. Dit is dus voor mij waarom ik hier en nu ben, en wat ik hier en nu moet doen.

Nu wil je waarschijnlijk weten hoe ik hiertoe gekomen ben. Door op te houden met piekeren en in mentale kringetjes rond te blijven draaien. Door erop te vertrouwen dat ik onbewust de antwoorden al weet. Door mijn gevoel te volgen, en door rustig tegen mezelf te zeggen: alles komt goed. Het wordt mij nu duidelijk wat ik moet doen.
En dat gebeurde; het wèrd me ook duidelijk. Dat het me de nodige moeite en zelfoverwinning kostte om er ook naar te handelen, da's een ander verhaal.

Ik wens je toe dat je je eigen doel leert kennen, en dat je de moed zult hebben ernaar te handelen.

Alexandra
 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten