dinsdag 11 oktober 2011

Doel

Lange tijd heb ik met deze vraag geworsteld: wie BEN ik?
Natuurlijk weet je dingen als je naam en hoe je eruit ziet, maar BEN jij dat? Wat is het dat maakt dat jij JIJ bent?
Na veel zelf- en ander onderzoek ben ik tot de volgende conclusie gekomen: je bent waar je voor staat, dat wat er IN je leeft, wat je belangrijk vindt. Je geheel van overtuigingen, je geheel van daden. Dat is tevens hetgeen dat je uniek maakt: er is er maar één die deze overtuigingen heeft en deze daden verricht. JIJ dus.

Toen ik daar eenmaal uit was, kwam uiteraard het volgende vraagstuk op de proppen: Waarom ben ik HIER? En waarom ben ik hier NU? Is er iets dat ik hier, nu, moet DOEN? En zo ja, WAT is dat dan?

Langzaam maar zeker is me duidelijk geworden waarom ik hier ben. Jaren geleden ben ik bezig geweest om te emigreren naar de VS, maar telkens was er iets dat me tegenhield. Het leek wel alsof het gewoonweg niet mócht. Nu ben ik er dankbaar voor, dat ik nog steeds hier in Nederland ben. Niet dat alles hier nou zo paradijselijk is, maar vergeleken met een doorsnee Amerikaans gezin hebben wij het hier toch maar goed voorelkaar.
Het 'waarom nu' begint zich ook af te tekenen. We leven in een tijdperk van verandering, en er zijn er velen die zich afvragen, waar we met ons allen naartoe op weg zijn, zowel fysiek als mentaal. Ik moet ook meegaan met die veranderingen, en mijn oude overtuigingen loslaten.

Dat ik hier en nu iets moet doen, is me onderhand ook duidelijk, evenals het wat.
Ik heb een bepaalde drang tot het schrijven en zeggen van dingen die mensen aan het denken zetten.Ik heb gemerkt dat ik blijkbaar net datgene weet te uiten waar men op dat moment behoefte aan heeft om een stukje duidelijkheid voor zichzelf te krijgen.
Dit is dus momenteel mijn doel, al is 'missie' misschien een betere uitdrukking - ik kan er nogal warm voor lopen. Dit is dus voor mij waarom ik hier en nu ben, en wat ik hier en nu moet doen.

Nu wil je waarschijnlijk weten hoe ik hiertoe gekomen ben. Door op te houden met piekeren en in mentale kringetjes rond te blijven draaien. Door erop te vertrouwen dat ik onbewust de antwoorden al weet. Door mijn gevoel te volgen, en door rustig tegen mezelf te zeggen: alles komt goed. Het wordt mij nu duidelijk wat ik moet doen.
En dat gebeurde; het wèrd me ook duidelijk. Dat het me de nodige moeite en zelfoverwinning kostte om er ook naar te handelen, da's een ander verhaal.

Ik wens je toe dat je je eigen doel leert kennen, en dat je de moed zult hebben ernaar te handelen.

Alexandra
 
 

dinsdag 4 oktober 2011

Eigendom?

We staan er niet vaak bij stil hoe het nou ècht verdeeld is in de wereld. Natuurlijk kennen we de termen: arme en rijke landen, 'derde wereld', en meer van dat fraais. Eén van de zogenaamde 'rijke landen' is Amerika, of beter gezegd: de Verenigde Staten van Amerika. Omdat ik al tijden weinig anders lees dan Engels, m.n. op het internet, kom ik o.a. veel tegen dat met de VS te maken heeft. De meest uiteenlopende dingen; leuk, minder leuk, dingen waar je blij van wordt, maar ook dingen die je schokken tot in het diepst van je ziel.
Zo vond ik een eBook: HOW I CLOBBERED EVERY BUREAUCRATIC CASH-CONFISCATORY AGENCY KNOWN TO MAN. Nou, dat wilde ik wel eens lezen! De ondertitel maakte me nóg nieuwsgieriger: ...a Spiritual Economics Book on $$$ and Remembering Who You Are. Ik vroeg me af wat de auteur met dat laatste zou bedoelen: je herinneren wie je bent.

Enfin, ik begin te lezen. Ze vertelt een aantal vermakelijke anekdotes over hoe ze overheden en creditcard-maatschappijen heeft aangepakt, alles volkomen legaal. Zo blijkt een creditcard-maatschappij WETTELIJK geen poot te hebben om op te staan als het gaat om het incasseren van een schuld die ze zou hebben opgedaan bij ze.
Hoe kan dat? vraag je je af.
In 1933 is de VS, met alles en iedereen die zich daarin op dat moment bevond, verkocht (!!!) aan de (wat zij noemt) Banksters, oftewel de rijkste families van de wereld, de eigenaars van de banken. De ongelooflijk kille manier waarop de 'zaken' werden geregeld kun je hieonder lezen.

>> Colonel Edward Mandell House is attributed with giving a very detailed outline of the plans to be implemented to enslave the American people. He stated, in a private meeting with Woodrow Wilson (President 1913 – 1921), Very soon, every American will be required to register their biological property (that's you and your children) in a national system designed to keep track of the people and that will operate under the ancient system of pledging. By such methodology, we can compel people to submit to our agenda, which will affect our security as a charge back for our fiat paper currency.
Every American will be forced to register or suffer being able to work and earn a living. They will be our chattels (property) and we will hold the security interest over them forever, by operation of the law merchant under the scheme of secured transactions. Americans, by unknowingly or unwittingly delivering the bills of lading (Birth Certificate) to us will be rendered bankrupt and insolvent, secured by their pledges.
They will be stripped of their rights and given a commercial value designed to make us a profit and they will be none the wiser, for not one man in a million could ever figure our plans and, if by accident one or two should figure it out, we have in our arsenal plausible deniability. After all, this is the only logical way to fund government, by floating liens and debts to the registrants in the form of benefits and privileges.
This will inevitably reap us huge profits beyond our wildest expectations and leave every American a contributor to this fraud, which we will call "Social Insurance." Without realizing it, every American will unknowingly be our servant, however begrudgingly. The people will become helpless and without any hope for their redemption and we will employ the high office (presidency) of our dummy corporation (USA) to foment this plot against America. – Colonel Edward Mandell House <<
[Bron: www.2012theawakening.org ]

Ongelooflijk, niet? Te bedenken dat IEDERE Amerikaan - blank, zwart, rood, geel, of voor mijn part pimpelpaars met groene stippen - een SLAAF is van de Staat, die hun arbeidsvermogen ZONDER HUN MEDEWETEN als onderpand heeft gegeven TOT IN DE EEUWIGHEID!!!

Geloof me, dit schokte mij echt tot in het diepst van mijn ziel. Want als het met de VS is gebeurd, hoe zit het dan met Nederland?! Zolang als ik me kan herinneren 'kijkt' Nederland al naar Amerika, en volgt braaf in hun sporen. Wanneer hadden ze bij óns zo'n enorme schuld aan 'de banken', dat ze het hele land, inclusief alle onderdanen, maar als onderpand hebben gegeven? En dat ze ons voor eeuwig hebben verkocht en verraden?!

In feite is eigendom dus een illusie. Maar de hemel zij dank komen we steeds meer te weten van alle 'zooi' die eeuwenlang onder het tapijt is geveegd en in doofpotten gestopt. En dat allemaal vanwege geld, macht, luxe enz. enz. om de rijken maar hun levensstandaard te laten houden en zo mogelijk nóg rijker te laten worden - het liefst over de rug van onwetende anderen.


Wie het hele rapport wil lezen: je kunt het downloaden op  http://www.2012theawakening.org/search/label/Abundance%20Creating%20Money%20and%20Spiritual%20Economics  Wees gewaarschuwd: het is geen 'televisie-engels', maar echt een pittige tekst!

Gelukkig zijn er steeds meer mensen wereldwijd die deze soort slavernij niet langer pikken en op zoek gaan naar de waarheid achter de illusie. Ik wens je een open blik toe in deze tijd, en mocht je dingen tegenkomen die uit doofpotten en onder het tapijt vandaan komen, stuur ze me alsjeblieft toe!

Alexandra

dinsdag 27 september 2011

Waarom doen woorden pijn?

Dit was één van de vragen op goeievraag.nl die mijn aandacht trok. Als uitleg stond erbij: Bij pesterijen zegt men vaak: "woorden doen geen pijn" of "schelden doet geen zeer, slaan zoveel te meer". Maar die woorden doen vaak WEL pijn, namelijk mentale pijn. Hoe komt het dat woorden mentaal pijn kunnen doen? Hopelijk kan iemand mij hiervan de kern laten zien. Uit de gegeven antwoorden heb ik voor mezelf een aantal interessante standpunten gedestilleerd:
  • Mensen zijn van oudsher groepsdieren en van nature zijn we gewend om op elkaar te steunen. Onze overlevingskansen zijn en waren groter als we in groepsverband zijn. Ik denk dat onze hersenen hier nog steeds op ingesteld zijn. Afwijzing kon betekenen geen voedsel meer krijgen en geen liefde/erkenning/steun met in het ergste geval de dood als gevolg.
  • Wat mij helpt is om dat wat gezegd wordt compleet te omarmen en het dus helemaal te voelen. EGO (in de zin van 'eigen denkwereld') is ervoor om onszelf te beschermen en het zorgt ervoor dat we gaan rationaliseren op een onszelf verdedigende manier vaak. Ik bedank mijn EGO tegenwoordig en laat de gedachten los, want ze doen mij pijn.
  • Er is geen enkele reden om jezelf te verdedigen of om jezelf te verantwoorden tegenover anderen. Niemand bezit de waarheid, wij hebben allemaal onze eigen waarheid. Heeft iemand geen respect voor jouw waarheid, het zij zo. Ik denk wel dat je mag laten weten wat opmerkingen met je gedaan hebben, want een ander kan hier van leren dat het vaak beter is na te denken voordat je wat zegt, en dat het verstandiger is om niet te oordelen voordat je het hele plaatje kent. Of eigenlijk dat het verstandiger is om helemaal niet te oordelen.
  • "Jij bent en blijft de enige die zelf keuzes moet maken over je eigen leven, en de gevolgen zullen ook voor jezelf zijn"; dat geldt zowel voor mij als voor hen. Deze gedachte relativeert voor mij de boel. De gedachte dat mensen die gelukkig zijn zich niet op een negatieve manier bezig houden met anderen helpt me ook.
  • Ik kan het na enig onderzoek loslaten als blijkt dat het niets over mij zegt, maar alles over de ander. Als het iets in zich heeft wat bij mij hoort, durf ik dat te voelen en te zien. Schaamte hebben over dingen die ik gedaan heb, en die anderen moeilijk vinden om te accepteren heb ik niet meer. Ik accepteer Oorzaak-Gevolg.
Mijn eigen kijk op de zaak: schelden, rot-opmerkingen die gemaakt worden - het zijn woorden die gebruikt worden om degene tegen wie ze gezegd worden, te kwetsen. Maar wanneer je je daarvan bewust bent, kún je dan nog wel gekwetst worden? Tenslotte ben jij zelf degene die bepaalt hoe erg je je iets aantrekt.

Zodra je de woorden die je pijn doen kunt zien als 'woorden die iets zeggen over een negatief gevoel in mezelf', zoals schaamte, onwaardigheid enz., weet je dat er iets is dat je kunt overwinnen. Accepteer dat gevoel als een deel van jezelf. Het is iets van jou, het hoort bij je. Mijn eigen ervaring is dat, wanneer je accepteert dat zoiets nu eenmaal in je zit, het steeds minder belangrijk wordt - en woorden je op dat vlak ook niet meer raken.

Let wel: accepteren is iets totaal anders dan vinden dat iets 'bij je past' of ergens tevreden mee zijn! Evenzogoed als tolereren: dat is meer een kwestie van 'ik ben er niet blij mee, maar kan er niks aan veranderen'; dan voel je je een slachtoffer. Stel bij jezelf vast dat iets 'er is', zonder er een waarde-oordeel aan te verbinden. Je hóeft er niet blij mee te zijn, het is er. Het zij zo.

Acceptatie van je gevoelens leidt tot het accepteren van jezelf als geheel, als mens. Het geeft je de macht om jezelf in de spiegel te bekijken en te zeggen: "Je bent zo slecht nog niet. Ik hou best wel van je, ook al ben je niet volmaakt."
Geen mens of macht in de buitenwereld kan vergeleken worden met de macht die jij in je hebt. Zoek de kracht, de macht binnenin je, want die weet de perfecte weg voor jou.

Ik wens je heel veel momenten van acceptatie, macht en groei toe!

Alexandra